مُهر بر لب زده

مرحوم شیخ محمد حسین زاهد(رحمه الله علیه) از اولیاء خدا بودند همه کارشان روی اصول بود. موقع گریه زارزار گریه می کردند و موقع خوشحالی ،مثل اعیاد مذهبی و شب عیدالزهرا(ع) که حضرت آیه الله مجتهدی منبر می رفتند دیده می شد که ایشان مسرور و خوشحال وخندان بودند و در بعضی موارد که مثلاً شخص بارکشی می آمد کنار سجاد? ایشان تا مسأله ایت بپرسد، ایشان اول با بارکش سلام و علیک گرمی می کردند و سپس می پرسید حالت چطور است اموراتت می گذرد و از این قبیل امور چون خیلی متواضع و خاکی بودند بعد جواب مسأله را    می دادند و بیشتر به فقرا و مستمندان می رسیدند و احترام می کردند تا به ثروتمندان، زیرا ثروتمندان معمولاً خود مورد احترام هستند، لذا زیاد به ثروتمندان و پولدارها محل نمی گذاشتند.
----------------=====================-----------------------
حضرت آیت الله مجتهدی مکرراً برای طلاب می فرمودند که مرحوم شیخ محمد حسین زاهد خودشان می فرمودند: روزی ماست خریدم، و به خانه رفتم دیدم همسرم اشکنه درست کرده است. به او گفتم یا ماست را الان بخوریم، و اشکنه را بگذاریم برای شب، و یا اشکنه را الان بخوریم و ماست را برای شب بگذاریم.